büyük istanbul depremi

büyük buhrandan daha büyük olamaz.

Şuanda yapılan kentsel dönüşümün en büyük nedeni. Bundan 12-13 yıl önce 30 yıl içinde olacak diyolardı şuanda hala 30 yıl içinde olacak diyorlar. Bu depremden hemen sonra depremi amerika makinalarla yapmış diye bi ton haber çıkacak

rüyam doğru çıkarsa 29 haziran gecesi saat 01 sularında yaşanacak 7.4 şiddetindeki deprem. nerden biliyorsun tam tarihi derseniz o gün ovsaatlerde planım var, ordan biliyorum.nolursa olsun önlem almakta fayda var

(bkz: allah korusun) demekten başka bir şey gelmiyor elimden maalesef. büyük bir deprem yaşamamıza rağmen akıllanıp da binalarımızı depreme tam dayanıklı yapmadık. ne olacak yeağğğ mantığı bizi hep mahvediyor ya... sonumuz hayrolsun. sadece bir dönem değil her zaman hazırlıklı olmak lazım. paranoya da yapmamak lazım.

bugün olan deprem ev halkını yataktan uyandıracak şekilde sarılması üzerine okunan yazılardan yola çıkarak açılmış bir başlıktır bugün yalnızca 4.4 olup o dolap kapaklarının sallanması şu anda korkudan uyuyamamı göstermektedir aslında. çünkü okuduğum kaynaklarda o kadar güzel özetlemiş ve analizleri vermiş ki insanın konmasına korkacak geliyor ama empirik bilimi destekleyen biri olarak o verilerin analizi sonucu olan yorumlar benim için kıymetli

gerçekten böyle bir şey olursa hic iyi olmaz yemin ederim zaten ipten tutuyoruz. buna hazır bi bina ve şehir planlamamız yok gerçekten bahsettikleri gibi siddetli olursa sonumuz olacağını düşünüyorum gerçekten çok ama çok korkutucu.

olması halinde çok can alacak depremdir. o kadar gece kondu, o kadar maldan kısılan ev-apartman var.

ölecez amk dahası var mı

sadece depremin vurucu etkisi ile değil, afet sonrası kriz masası yönetimi konusunda beceriksizlik, zaten şuan da kesinlikle yetmeyen toplanma alanlarının bir çoğunu imara açma,avm yapma, afet durumunda hangi fırın nöbetçi (ekmeği kim yapacak manasında seyyar),ilaç sevkiyatı ,tahliye sorunu, açlık, salgın, izdiham vs gibi çok yoğun ve ince bir şekilde üzerinde konuşulması gerekilen konular hakkında adamlar kıllarını kıpırdatmadılar yıllardır. anca ölene "kaderi böyleymiş", "eceli gelmiş", "fıtratında bu varmış" gibi ortaçağ ürünü bir beynin ürettiği kelimeleri kullanırlar. oysa kendileri çok sık bir şekilde "tedbiri al takdiri allaha bırak" kelamını ağızlarından düşürmezler.

Şimdi söyle önemli bir konuda daha uzun kapsamlı bir yazı olsun istiyorum sözlükte. Bunun için ekşisözlükte bazı yazarlar güzel yazılar yazmış hem onların yazdıklarından değiştirerek tabi ki yazımda faydalanıcam hem de birkaç yerden daha yararlanıp yazıyı zenginleştirmeyi planlıyorum. Uzun bir yazı olabilir çok fazla bilimsel terim kullanmayı düşünmüyorum kullanacaklarımı da açıklarım. ilk entry bu ikinci bu aha bu da üç İlk önce deprem konusunda en çok kullanılan terim olan fayı bir açıklayalım. Fay, üzerlerinde gözle görülür değişme olan kırıklardır. Türkiye'de 3 tane fay hattı bulunur. Bunlar kuzey anadolu fay hattı, doğu anadolu fay hattı ve batı anadolu fay hattıdır. Büyük İstanbul depreminin olacağı hat saroz körfezinden başlayan van gölüne kadar uzanan kuzey anadolu fay hattıdır. Türkiye her yıl yaklaşık olarak 20 mm batıya ilerler. Ancak bazen kara parçası hareket edemez, başka bir kayaya sıkışır ve enerji depolamaya başlar sonraki depremde normalde diğer depremlerde yapması gereken hareketi bir anda yaptığı için büyük şiddette deprem olur. 17 ağustos depreminde yaşanan olay bu durumdan kaynaklıdır. Milyonlarca yıl önce doğu anadolu'da bitlis okyanusu denen bir okyanus bulunuyordu. Afrika'dan kopan arap levhası yukarı doğru hareket etti ve okyanusu kapattı. Kuzeye doğru hareketi devam edince yer bulamayınca günümüzdeki güneydoğu anadolu'da bulunan sıradağları oluşturdu. Bu hareket sonrasında itmesi artık Anadolu'nun batısına doğru olmuştur. Kuzey anadolu fay hattı da depremler gerçekleştiği zaman batıya doğru hareket eder. Şimdi Türkiye tarhinde olmuş büyük depremleri incelemeye başlayalım. Coğrafyası kötü olanlar için tavsiyem bir Türkiye siyasi haritası açın ve depremin yönüne öyle bakın. 1937 yılında kuzey anadolu fay hattının en kısmında erzincan depremi oldu. Büyüklüğü 7.9 olarak ölçüldü. Tabi doğadaki enerji yok olmadığı için bu enerji başka bir yerde depolanmaya başladı. Bu enerjinin çoğu depremle yerküreyi titretti bir kısmıda fay hattı batıya doğru ilerlediği için batıya doğru depolanmaya başladı. 1942 yılında erzincan'ın batısında olan niksar'da 7.0 büyüklüğünde bir deprem gerçekleşti. Bu enerji de batıya ilerlemeye devam etti ve 1943 yılında kastamonu tosya'da 7.2 büyüklüğünde bir deprem gerçekleşti. Enerji güney-batıya ilerlemeye devam etti ve 1944'de bolu gerede'de 7.2 büyüklüğünde bir deprem gerçekleşti. 12 sene boyunca o hatta başka bir büyük deprem gerçekleşmemişti. Ancak 1957 senesinde abant'ta 7.1 büyüklüğünde deprem oldu. Anadolu insanı artık yavaş yavaş önlem almaya başlamıştı. Batıya doğru olan göçler hızlanmıştı. Ancak deprem Türk insanının peşini bırakmıyordu. 1967 yılında adapazarı'nda 7.2 büyüklüğünde bir deprem oldu ve insanlar artık korkuyla yaşamaya başladı. Vatandaşlar artık evlerini daha güçlü hale getirmek için her yolu araştırıyordu. Gazetelerin bazılarında alınabilecek önlemler yazılıyordu. Ancak 1999 depremine kadar başka bir büyük deprem yaşanmadı. Ama vatandaşlar o tarihe kadar depremden zarar görmese de türkiye'de olan darbeden, krizden zaten çok fazla zarar görmüştü. Büyük çoğunluk depremi unutmuştu, deprem öncesi alınacak önlemleri unutmuştu. Batıya doğru olan göç hızlanmış, artık fazla nüfustan çarpık kentleşme başlamıştı. Kalitesiz, çimentosu, tuğlası zayıf evler yapılmıştı. Takvimler 17 ağustos 1999'u gösteriyordu. Deprem kendini Türk insanına yeniden hatırlattı hem de sonuçları çok acı şekilde. İzmit'te 7.4 büyüklüğünde deprem olmuştu. Ardından da düzce'de 7.2 büyüklüğünde bir deprem gerçekleşti. Peki şimdi o enerji nereye gitti. Türkiye'nin fay hattına bakın, o enerji şuan marmara denizinin alt kısmında depolanmış durumunda. Aradan 17 sene geçti neredeyse bu fay hattı üzerinde başka bir büyük deprem olmadı. Tehlike kapımızda. Ancak adapazarı depremi olana kadar nasıl insanlar depremi unuttuysa, hazırlık yapmadıysa yine öyle. Medya deprem sigortasından bashediyor ama kimseye alacağı önlemi söylemiyor. Şuanda kentsel dönüşüm adında bir proje yapılıyor ancak proje yavaş ilerliyor bir de bazı insanlar evlerini terk etmiyor. Şuan acaba kaç kişinin evinde deprem çantası vardır? Mesela bu yazıyı yazan kişinin evinde yani benim yaşadığım evde yok. Yaptığımız halde bir şekilde o çantanın içindeki şeylerin çoğunun tarihi geçti ve o çanta bir daha hazırlanmadı. Zaten sonra birileri de bize çantayı hazırlayın diye hatırlatmadı da. Bir de bir yazarımızda bahsetmiş ben de o konuya bildiğim şekilde açıklık getireyim. Öyle depremlerle enerji boşalmıyor. Zaten o enerjiiyi boşaltan sadece depremler değil doğal afetlerin hepsi o enerjiyi boşaltıyor. Ancak o enerji boşalması denilen şey çok büyük bir şey değil. Günlerce yağmur yağar, sonraki ay metrelerce kar yağar bu böyle yıllarca devam eder oynasa oynasa depremin büyüklüğünde en fazla 0.5 azalma yaratabilir. Zaten zamanla da depolanan bir enerji var birbirlerini nötrlerler ortada boşalma diye bir şey olmaz. Birikmiş bir enerjiyi boşaltmak zordur. Artık önlemlerimizi almalıyız gerçekten ama gerçekten depreme hazırlanmalıyız. Çünkü bu ülkede oluşacak bir deprem ve o depremde yaşanacak kayıplar bu ülkenin kaderini fena halde etkileyecektir. Yazı kelimesi kelimesine bana aittir. Çoğu kaynaktan bilgi edinmek ve fikir edinmek için faydalandım. Kaynakları paylaştım isteyen bakabilir çalma gibi bir durum söz konusu değildir. Lütfen okuyan kişide cidden anlayarak, bilinçlenerek okusun. Kaynaklar: deprem hakkında bir makale baya bilgi içeren bir yazı

yaklaşık 10 sene içinde gerçekleşmesi beklenen deprem. maalesef istanbul bu depreme hiç hazır değil. özelikle sahil kesimler doldurma olduğu için suya gömülebilir. deniz zamanında verdiği toprağı geri alabilir. bekliyoruz.

3 senedir istanbul'da okuyorum şurada 3 senem daha kaldı ben mezun olana kadar bu deprem olur da ölürsem sikerim adaletini dünya. iki rahat edecekken bok yoluna gitmek üzer beni. sen onu bi 5 sene ileri at olur mu allam?

tahminimce hiçbir zaman olmayacak amk. 30 yıldır cok yakında olacak diyorlar bi bok olmadı amk.

yıl 2017 oldu ve kıyamete az bir vakit kala gerçekleşecek olan mini zelzele, kadir topbaş'ın dediğine göre 30bin kişinin ölümüyle sonuçlanacak. ve komiktir ki 2004 ten beri bu şahıs depreme dair ciddi bir önlem almamıştır. o şiirlerde tasvir edilen güzelim şehir beton yığınları altında kalacak. elden birşey gelmiyor olması ise takdir-i ilahi. ekonomik krizide peşinden getirecek. halihazırda olası bir depremde; yangınlar, seller, doğalgaz faciaları.. nitekim afet sonrası; elektrik kesintisi, şebeke kesintisi, erzak sıkıntısı, susuzluk,büyük trafik sıkıntısı, çöken yollar köprüler akrabaları için gelecek olan insanların yolda kalması.. ve en kötüsü tüm bunlara yetişecek bir ekibin olmayışı, akabinde gelecek olan bir yardım elinin istanbula ulaşamayacak oluşu. geriye allah gecinden versin demek kalıyor. umarım ucuz atlatırız bu dersi.

bir bok olmaz.

medya senin yap şovunu. izliyoruz.

şu aralar hayattan tek beklentim şu amına kodumun depremi. şöyle bi 13-14 bi şeyler vursa da sülalecek telef olsak. gerçi bizim sülaleden bi benle babam kaldı istanbul'da. eğer depremden çok korkan cici dişi bireyler varsa tek mirasçısı olduğum babamın evinde ağırlayabilirim.

2 damla yağmur ve karla ile şuradan şuraya gidilmeyen ıstanbul'da bir de deprem olursa sonu olur diye düşünüyorum daha bir de toparlanmaz fikrimce..

ulan sırf bu yüzden i̇stanbuldan midem bulandı olası depremde o insan selinin enkazlar altında kalışı, çığlıklar, paramparça olmuş yıkılmış evler (bkz: allah göstermesin)

istanbulda yaşamayı seven insanın aklı yoktur aq

kurbanlık koyun gibi bekliyoruz bakalım olacakları, huzursuz edici.

asansöre bile binmeye korkarken bu deprem rüyalarıma girer oldu allah hepimizi korusun

İstanbul hala hazır olmaktan çok uzak. 17 Ağustos'ta 5-6 yaşındaydım. Uçan helikopterleri, sokaklarda yürüyenleri, yorganlarla kaldırımlarda yol kenarındaki kavşaklarda yatanları, radyo yayınlarını... Hepsi aklımda. Her biri. Arabayla kısa bir yolculuk sonrası daha risksiz bir yere gitmiştik. Evimiz bahçeli olmasına rağmen, içinde değil de, bahçede yatmıştık. O günlerin gazetesi duruyor hala arşivimde. Bakın, bu tür afetlerde hazırlık önceden olur. Siz yapı denetim gibi kilit noktaları evrak kaydından öte geçmeyen(Hepsi için konuşmuyorum) şirketlere bırakır, herhangi bir standart getirmez, inşaat işçilerini eğitmezseniz elde edeceğiniz tek şey hüsrandır. Hadi paramız yok. Fakir bir ülkeyiz diyelim. Yani, 80 il için vergi ödemesi yapan ve ekonominin büyük kısmının döndüğü İstanbul için böyle bir önlem ve hazırlığınız da yok.(Bu bile büyük bir hatayken...) Bari insanları bilinçlendirin. Tek bir büyük afette mevcudiyetinizi sorgulatır hale gelmeyin. İnsanlarınızı tavizler karşılığı kurtarmak zorunda kalmayın. Bakın. Büyük ve şiddetli afet durumlarında devletin olaya hakim olması en az 3 gün sürebilir. Dünyanın neresinde olursanız olun, bu durum normaldir. Lakin halk... Bu kritik sürede sadece kurtulan bölge halkı bu iç günlük sürede kazazedelere umut olabilir. Belki size çok saçma geliyor. Lakin bu böyle. Ulaşım koordinasyonu, lojistik seferberlik öncelik sırası ve hasar tespiti uzun süren şeylerdir. Halbuki her mahallede, bu durumu organize edecek birileri olsa, çocuklarımıza 2o senedir ciddi bir afet eğitimi vermiş olsak... Bu durum böyle mi olur? En azından devlet tüm kaynaklarını ulaştırana kadar insanlar kendi kendine yetebilir, orospu çocuklarına karşı kendini savunabilir şekilde organize olabilir. En azından, belirli kişileri eğitseniz de, onlar insanları organize etse... Devletler yardıma koşar. Nitekim deprem sonrası meydanlara ilk inen uçaklar İsrail ve Japonya'dan gelen arama kurtarma timleri, travma psikologları ve gerekli araçları taşıyan uçaklardı. Vicdan sahibi Türk vatandaşları da durmadı. Kumaş fabrikaları kefen dokudu. Elbiseler dikildi, çarşaflar yapıldı... Ülkenin dört bir yanından yardımlar aktı. Lakin diyorum ya... Hiçbiri kentlerdekileri yağmacılardan korumak için sopa ve silahlarla kazazedelerin yanlarına giden kırsaldaki insanlar kadar hızlı ulaşmadı insanlara. Televizyonlara ellerinde mikrofonla çıkan, telefonla kazazedelerle dalga geçer gibi konuşanları gördükçe üzülüyorum. Hani devlet ciddiyeti? Neyse. Yazayım dedim işte. Bu ülkedeki tek bir ferdin bile burnunun kanaması beni oldukça üzerken, birilerinin umursamaz olması beni sinirlendiriyor.

bir felaket yaşanmadan önce yapılan her uyarı felaket tellallığı gibi, yaşandıktan sonra alınan her önlem, yetersiz gelir.